توبا کبری سعیدی (شهرزاد)

من فقط رقصیدن را خوب میدانم. خوب بلدم. باور کنیم! به هر سازی می توانیم برقصیم.
اگر رقص هم آوایی جزء جزء جان زمان باشد و ذره ذره عشق، من خوب یاد گرفته ام که با این ذرات و این آواهای شوم و شیرین که هر لحظه اش مرگ را در پی دارد، برقصم.
من هیچ چیز نیستم، به غیر از همه چیز.
رقصنده ای که زمین و آسمانش می برد، همانگونه که عریان و پایکوبان به زمینش داده است
آمده ام و آورده ام
می روم و می برم
به همه ما یک نیلوفر می خورانند و به زمین نمان می دهند
یک نیلوفر می خورانند و به آسمانمان می دهند
فقط برخی از رقصندگان و آواسرایان از آمدن تا رفتن نیلوفر میانه را خواهند یافت...